Wielu rodziców mierzy się z różnego typu problemami związanymi z nauką szkolną swoich dzieci. Kiedy występują wyraźne problemy szkolne, zarówno te dotyczące trudności w nauce, jak i w zachowaniu dziecka, nie ma co oczekiwać, że same miną, ale należy podjąć odpowiednie działania.

Im wcześniej problem zostanie zdiagnozowany, tym szybciej będzie można wykonać odpowiednie kroki, które zapewnią dziecku fachową pomoc, a  tym samym pozwolą uniknąć większych trudności i zapewnią lepszy start w przyszłość.

 

Co może i powinien zrobić rodzic, który zaobserwuje u swojego dziecka niepokojące go objawy?

 

1) należy podjąć obserwację, w jakim obszarze występuje problem-

 rozpoczynamy wnikliwą obserwację, czy trudności obejmują:

- naukę – kłopoty z opanowaniem wiedzy konkretnych przedmiotów czy bardziej ogólnych umiejętności, jak czytanie lub pisanie;

- zachowania - czy zachowania zgłaszane przez nauczycieli znacznie odbiegają od tych które dziecko prezentuje w domu?;

- relacji z innymi - czy dziecko ma przyjaciół w szkole, czy nie jest izolowane, odrzucane?;

- emocji – czy dziecko jest sfrustrowane, pełne lęku czy też zupełnie obojętne wobec problemów szkolnych?.

Warto zanotować swoje spostrzeżenia, odnotować sytuację, w których dziecko doznaje frustracji i trudności. Prowadzenie takich spostrzeżeń przez jakiś czas (np. miesiąc) pozwoli na zidentyfikowanie problemu w rozmowie z pedagogiem lub/i psychologiem, a także podczas diagnozy w poradni psychologiczno-pedagogicznej.

2) należy porozmawiać z dzieckiem

- to punkt wyjścia do dalszych działań. Rozmawiając z dzieckiem należy się skupić na tym, co sprawia mu trudność, z czym sobie nie radzi w szkole.

Nie zawsze młody człowiek będzie potrafił jednoznacznie odpowiedzieć, dlatego ważne jest, aby dopytać i zrozumieć istotę sprawy.

Powodów trudności szkolnych może być mnóstwo – od problemów społecznych, po zaburzenia emocjonalne lub rozwojowe.

Być może dziecko ma konflikt z rówieśnikami lub miała miejsce jakaś sytuacja online, która wytrąciła je z równowagi. A może powodem jest zła organizacja czasu wolnego (np. za dużo czasu spędzanego przed ekranami) lub też przeciążenie obowiązkami czy dodatkowymi zajęciami. 

Powodem trudności szkolnych mogą być także problemy zdrowotne, dlatego też warto udać się do lekarza pediatry i zrobić podstawowe badania krwi, aby wykluczyć ewentualne przyczyny zdrowotne.  

Warto to wszystko wziąć pod uwagę pamiętając, aby nie oceniać dziecka, ale zamiast tego wspierać i wyrażać swoje zrozumienie dla jego problemów. Ważne będzie także podjęcie dalszych kroków, aby zidentyfikować przyczynę i pomóc dziecku w przezwyciężeniu trudności.

3) należy skontaktować się ze szkołą

 Rodzic rozmawia na temat trudności dziecka z wychowawcą, nauczycielami, pedagogiem lub/i psychologiem, pedagogiem specjalnym lub logopedą (w zależności od niepokojących objawów).

W pierwszej kolejności zawsze warto udać się do wychowawcy – zwłaszcza w klasach młodszych, bo jest to osoba, która najlepiej zna dziecko, ponieważ spędza z nim najwięcej czasu w szkole.

Jeśli problem dotyczy nauki przedmiotu, należy nawiązać kontakt z nauczycielem przedmiotu, wyłuszczyć z czym dziecko ma problemy, jak to wygląda z perspektywy dziecka Należy wysłuchać, co ma do powiedzenia nauczyciel, nie należy zakładać z góry, ze nauczyciel chce skrzywdzić nasze dziecko. Rozmowa powinna skończyć się wnioskami- co można zrobić w danej sytuacji.

Osobami w szkole pełniącymi przede wszystkim rolę wspierającą i pomocową są psycholog i pedagog. W związku z tym można także udać się na rozmowę do jednego ze specjalistów i przedstawić swoje obawy. Zarówno pedagog, jak i psycholog z pewnością udzielą konkretnych wskazówek do pracy z dzieckiem, jak również wskażą ewentualne inne możliwości pomocy dziecku, zarówno na terenie szkoły, jak i poza nią.

Bardzo często kolejnym krokiem jest udanie się na pogłębioną diagnozę do poradni psychologiczno-pedagogicznej.

4) należy umówić się na diagnozę w poradni psychologiczno-pedagogicznej

Rodzic umawia się na badania, podaje problem i oczekuje na termin badania. W Tarnobrzegu diagnozę wykonuje Poradnia Psychologiczno -Pedagogiczna na ul. Kościuszki 30. Można wykonać diagnozę w prywatnych poradniach, ale trzeba się liczyć z odpłatnością. W niektórych przypadkach (orzeczenia o kształceniu specjalnym) diagnoza musi być wykonana w publicznej poradni.

5) wsparcie w domu

 

Podejmując wyżej wymienione kroki, należy jednocześnie cały czas wpierać dziecko w domu m.in. poprzez:

a) Organizację nauki

- Ustalenie jasnego harmonogramu dnia, uwzględniającego czas na naukę, odpoczynek i zabawę.

- Zadbanie o spokojne miejsce do nauki, wolne od rozpraszających bodźców.

b) Pomoc w nauce (dotyczy zwłaszcza dzieci młodszych – edukacja wczesnoszkolna)

- Uczenie dziecka metod organizacji pracy (np. korzystania z list zadań, planowania nauki).

-J eśli dziecko ma trudności z konkretnym przedmiotem, warto rozważyć pomoc oferowaną przez szkołę: zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze, zajęcia rozwijające kreatywność, zajęcia rozwijające umiejętność uczenia się. Jeśli jest wskazanie poradni również zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. Rozważyć dodatkową pomoc w postaci korepetycji.

c) Wzmacnianie motywacji

- Docenianie wysiłku dziecka, a nie tylko wyników. Chwalenie za starania może zwiększyć motywację.

- Dbanie o pozytywną atmosferę – unikanie krytykowania dziecka za niepowodzenia.

d) Budowanie relacji

- Spędzanie czasu z dzieckiem na rozmowach, zabawie i wspólnych aktywnościach, by budować poczucie bezpieczeństwa i wsparcia.

 

Na podstawie artykułu internetowego: Jakie kroki może podjąć rodzic, który widzi u swojego dziecka trudności z nauką?

 

Opracowała Katarzyna Maszkowska